علی مش حیدر می گفت:زن باید مواظب دهانت باشی،زن ناخنهای پایت بیشتر .علی مش حیدر می گفت:بدریه این نوع دیگری از امتحان خداست،بکارت دهان،علی مش حیدر می گفت: بو آدم را سحر می کند.
و حالا بدریه می گفت:علی این نعمتِن نعمت،خدا به همۀ بندهاش نمی دهد. و حالا بدریه می گفت:با این بو می توانیم یه خو زندگی راست کنیم.
توریستهای زیادی آمده بودن.
توریستهای زیادی خیلی وقتِ منتظر بودن.
علی گفت:این توریستها رنگِ تروریستان.
حالا علی رضایت داده بود که توریستها بیایند به خانه علی و بدریه.
بدریه خوشحال بود و خود را آماده می کرد توریستها هم خوشحال بودند و آماده.علی رضایت داده بود به شرطی که پارچه ای سفید روی بدریه بیندازند به شرط ِ دوم آنکه توریستها صورت بدریه را نبینند سهم خود ر بردارند.فقط برای دو هفته امتحانی، بدریه سفت و فرز قبول کرده بود.
از بانگ اذان صبح تا غایه ای که خورشید صحرا می آید وبالا،دهان بدریه بی اینکه زیتونی بخورد بوی زیتون رسیدۀ جنوبی می داد و لای انگشتان پایش بوی نعنا.